Hëna i ka magjepsur njerëzit që nga kohërat e lashta. Këtë fundjavë, ky moment po vjen përsëri: një hënë e plotë e kuqe si gjaku do të shfaqet në qiellin e natës.
Hënat “e përgjakura”, të njohura edhe si eklipset totale hënore, janë mbështjellë nga supersticionet për shekuj me radhë – shpesh me kuptime të errëta ose apokaliptike, shkruan Euronews.
Në shumë kultura – nga Babilonia, përmes Kinës, deri në Amerikën Qendrore – hëna e përgjakur interpretohej si një shenjë kërcënuese: vdekja e një sundimtari, luftërat e afërta, fatkeqësitë natyrore ose “ndëshkimi hyjnor”.
Nga ana tjetër, në disa kultura afrikane, shihet si një shenjë e “ripërtëritjes”. Batammaliba, një grup etnik afrikano-perëndimor nga Togo dhe Benini, e interpretojnë një eklips hënor – konkretisht një “hënë të përgjakur” – si një luftë simbolike midis Diellit dhe Hënës. Ata përpiqen të zgjidhin konfliktet – dhe të “pajtojnë Diellin dhe Hënën” – duke krijuar paqe në komunitetet e tyre.
Për astronomët dhe astrologët e sotëm, kjo ngjarje është po aq interesante – megjithëse edhe këtu mendimet janë të ndara.
Eklipsi hënor më i gjatë në vite
Sot presim një eklips total të Hënës – që zgjat rreth 82 minuta, do të jetë më i gjati që nga viti 2022.
Toka do të vendoset pikërisht midis Diellit dhe Hënës. Hija e saj do të bjerë plotësisht mbi Hënë, duke e errësuar atë. Vetëm drita e kuqe kalon nëpër atmosferën e Tokës dhe thyhet drejt Hënës – prandaj ajo merr një ngjyrë të kuqërremtë dhe pse përdoret emri popullor “hëna e përgjakur”.
Dr. Florian Freistetter, astronom dhe shkrimtar shkencor, thotë se nga një këndvështrim shkencor, nuk ka shumë më tepër për të parë kur bëhet fjalë për eklipset:
“Astronomia ka eksploruar gjithçka që mund të eksplorohej në mënyrë të arsyeshme në shekullin e kaluar. Por kjo gjithashtu do të thotë që tani mund ta shijoj spektaklin e eklipsit në paqe, pa u shqetësuar për shkencën”.
Në kohët e lashta dhe në Mesjetë, astrologjia dhe astronomia nuk ishin të ndara – të dyja merreshin me vëzhgimin e trupave qiellorë dhe ekzistonin krah për krah, me interpretime të ndryshme.
Astrologjia praktikohej që nga Babilonia, përmes Greqisë dhe Indisë, deri në botën arabe, dhe ishte një pjesë integrale e mjekësisë, filozofisë, kishës dhe politikës.