Fëmijët janë të zgjuar përtej moshës së tyre. Menjëherë pas takimit me dikë ata do të bëjnë miq, ose, në disa raste, armiq. Syri i tyre i vrazhdë për perceptimin fillon që kur janë 3 vjeç, sipas një studimi të kohëve të fundit nga Shoqata Psikologjike Amerikane.
Gjetjet u regjistruan në revistën Development, dhe thonë se fëmijët kanë tendencë të shikojnë në fytyrat të dhëna nëse një person është i sjellshëm, miqësor ose i talentuar. Ndërsa ato gjykime të para përshtypjesh mund të mos jenë të sakta, studiuesit thonë se ato kanë pasoja të vërteta. Studimet e mëparshme kanë treguar se të rriturit marrin vendime për politikën ose punësimin bazuar në karakteristikat e fytyrës së një personi. Deri më tani, ishte e panjohur nëse e njëjta gjë ishte e vërtetë për fëmijët.
Për këtë studim, hulumtuesit kanë studiuar nëse fëmijët do të jenë në gjendje të parashikojnë llojin e sjelljes që lidhet me një fytyrë të veçantë. Fëmijëve dhe të rriturve iu treguan fytyra të dizajnuara për t’u perceptuar si të besueshme ose të pabesueshme, dominuese ose të nënshtruara dhe të afta ose të paafta.
Pastaj u pyetën për secilën prej fytyrave, duke përfshirë nëse ata mendonin se ishin të këndshëm ose dukeshin të ashpër.
Fëmijët që ishin 3 vjeç e lart, duke përfshirë edhe të rriturit, e bënë gjykimin stereotipik të karakterit 88 për qind të kohës. Ata i perceptonin fytyrat e besueshme dhe kompetente si “të këndshme” dhe fytyrat e pasigurta dhe të paafta si “të ashpra”. Fëmijët që ishin 5 vjeç e lart shkuan një hap më tej. Ky grup po ashtu ka grupuar fytyrat me sjelljet stereotipike. Për shembull, ata zgjodhën një fytyrë dominuese si dikush që mund të bënte gjëra të vështira.
Një grup i dytë i eksperimenteve pastaj shqyrtoi se si fëmijët do të silleshin ndaj njerëzve bazuar në pamjen e fytyrës. Pjesëmarrësit panë çiftet e fytyrave të perceptuara si të besueshme ose të pabesueshme, dominante ose të nënshtruara, dhe iu kërkua të zgjedhin personin që ata do t’i jepnin një dhuratë. Të gjithë dukej se mbështeteshin në një mënyrë të caktuar.
“Nga mosha 5 vjeçare, fëmijët prireshin t’i jepnin dhuratat e tyre fytyrave të besueshme ose të nënshtruara. Fëmijët më të vegjël, në moshën 3 vjeç, nuk kishin më shumë arsye sesa rastësia për t’i dhënë dhuratat./pernenat/