Yll Limani rrëfen si rrallëherë historinë e tij, nga fëmijëria, kur e ndiente se ishte special dhe deri te periudha e pandemisë, kur siç shprehet ai, “ka vdekur dhe u ringjall”.
“Mënyra ime për t’u shkëputur nga fëmijët e tjerë ishe muzika, arratisesha dhe këndoja. Po, të them të drejtën gjithmonë më dukej vetja më i veçantë se të gjithë fëmijë e tjerë. Mbaj mend disa filmime ku jam i vogël dhe dilja këndoja pa turp. Ka pasur disa raste kur nuk kishim energji elektrike e më drejtoheshin mua: Dil Ylli, na këndo për mysafirët. Unë kam një motër edhe një vëlla. Ata janë shumë më të mirë se unë, janë të urtë. Unë s’e di nga kam ngjarë, por jam disi më ndryshe, e kam sjelljen sikur të isha një fëmijë i vetëm (i përkëdhelur)”,-tha artisti në një intervistë për gazetarin Berat Buzhala,
Ndërsa foli për marrëdhënien me familjarët, Ylli rrëfeu se raportet më të ngushta i mban me të atin, i cili i ka shkruar edhe një këngë të titulluar “Ndjenjë”. Këngëtari foli edhe për periudhën më të vështirë që ka kaluar, duke iu referuar kohës së pandemisë së Covid-19,.
“Jeta ime u nda para pandemisë dhe pas pandemisë. Unë “kam vdekur” në pandemi dhe u ringjalla pas saj. Ishte një periudhë thyerjeje! Ulesha në tavolinë dhe mendoja: Kush jam unë tani që nuk këndoj, nuk kam projekte, fitime, xhirime”,-tha më tej Limani.