Nga Ergys Gjençaj
Së bashku me operatorin Ismet Gjuzi mbërritëm në orë 9 e 15 pranë rezidencës amerikane në Tiranë, për raportimin e mëngjesit. Raportim që konsistoi në çka pritej të ndodhte, me shpresën për një “happy end”, tipik i filmave Hollywood-ianë.
Pak më tej na lajmëruan se do hynim në rezidencë pasdite për deklarata.
Por na thirrën të hynim në orën 13:30 e kësisoj shpresuam bashkë me kolegët se deklarata do të behej maksimumi në orën 16:00.
Por më kot! Kaloi ora 16:00, 17:00, 18:00, 19:00…
Orët e gjata të pritjes në hapësirën amerikane në periferinë e Tiranës, e rrudhën shpresën e lartë për një marrëveshje.
Telefonin nuk e ndanim nga duart dhe trafiku i dërgimeve të mesazheve përmes WhatsApp i ngjasonte me atë në orën e pikut të qarkullimit tek zona e 21-shit në Tiranë. Ato pak informacione që vinin duhet të konfirmoheshin dhe kjo e dyta ishte më e vëshitrë.
Për një duhanpirës si unë pritja e gjatë do të thotë edhe më tepër konsum duhani. E nuk isha i vetmi duhanpirës. Me dashamirësinë e pritësve, na u dha mundësia të dilmin jashtë e të merrnim “furnizimin” e cigareve. Unë isha ai që u ngarkua me misionin e blerjes së disa paketave dhe në atë moment isha njeriu më i vlefshëm i komunitetit te gazetarëve atje 😉😁.
Orët e gjata të negociimit risollën në kujtesë pritjen tek kryesia e Kuvendit në 2016 për reformën në drejtësi dhe atë të 2017 për marrëveshjen Rama-Basha po tek i njëjti vend.
Zgjedhje do ketë në 2021. E duke njohur historikun e zgjedhjeve shqiptare, vjeshta e paszgjedhjeve do na sjellë përsëri një opinion parfundimtar të Misionit të Vëzhguesve të OSBE/ODIHR, ku si përherë do ketë një kapitull rekomandimesh për reformën zgjedhore të radhës, e ku i dihet, ndoshta një palë tjetër negociatash në hapësirën amerikane në periferi të Tiranës. /tirananews.al