Dita ndërkombëtare e buzëkuqit festohet më 29 korrik, duke ja kushtuar këtë ditë një prej produkteve kozmetike më të vjetra dhe më të pëlqyera në botë. I përdorur që në lashtësi edhe nga meshkujt, më pas si emblemë e lëvizjeve për emancipimin e femrës, konsiderohet simbol i feminitetit dhe joshjes dhe e humorit të mirë.
Lyerja e buzëve me buzëkuq është një ritual që daton që në kohët e qytetërimeve të Mesopotamisë, pesë mijë vjet më parë. Sipas të dhënave historike, ishte pjesë e rutinës së bukurisë së mbretëreshës sumeriane Pu-Abi, e cila jetonte në qytetin e Urit (tani Iraku). Në Egjipt, në kohën e faraonëve, Kleopatra sigurisht që e përdorte atë, por ishte edhe prerogativë e njerëzve. Në Greqinë e Lashtë, megjithatë, ai identifikoi prostitutat, për t’i bërë ato të dallueshme në publik. Ishte shenjë e përkatësisë shoqërore edhe në Romën e lashtë, ku edhe burrat për sa kohë ishin të rangut të lartë e vendosnin në buzë. Nga ana tjetër, mesjeta e ndaloi grimin, duke e konsideruar si sakrilegj. Rihapja erdhi më pas me Rilindjen deri në fillim të shekullit të njëzetë.
Buzëkuqi është vendosur si një simbol i emancipimit të grave në Amerikë dhe Angli, falë votuesve, aktivistëve që kanë animuar lëvizjet dhe protestat për të fituar të drejtën universale të votës. Një kuriozitet, i lidhur me gratë në ushtrinë amerikane. Ishte Elizabeth Arden ajo që krijoi një nuancë zyrtare të të kuqes të kombinuar me uniformat e tyre, “Montezuma Red”.