Negocimi teknik i marrëveshjes për njohjen e pensioneve të shqiptarëve në Itali, është një lajm i shumëpritur, por veçse guri i parë i themelit që mundëson njohjen e mundit të shqiptarëve që kontribuojnë prej vitesh në shtetin fqinj. Por trazirat politike në Itali mund të bëjnë që procesi të bëjë hapa mbrapa ose të mos shkojë deri në fund, pasi varet nga vullneti i qeverisë që do të vijë.
Janë 25 mijë shqiptarë që do i’u jepet mundësia të trajtohen me pension të dyfishtë nëse kanë punuar në të dyja shtetet. “Marrëveshja këtë bën, bashkon vitet e punës në Itali me ato të Shqipëri. Më konkretisht, ata që kanë dalë 65 vjeç në pension në Shqipëri, bëjnë një verifikim të periudhave kontributive, me firmën e drejtorit noterizohet dhe vuloset në Ministrinë e Jashtme. Pra, mblidhen vitet shqiptare me ato italiane në mënyrë figurative, vetëm për t’u njohur si përvojë pune. Pastaj, secili shtet jep pjesën e vet”, sqaron Beskida Aliaj, drejtuese e patronatit INAS Albania.
Mblidhen vitet shqiptare me ato italiane në mënyrë figurative, vetëm për t’u njohur si përvojë pune. Pastaj, secili shtet jep pjesën e vet. Kjo vlen për atë kategori qytetarësh që nuk kanë 20 vite punë minimumi, siç e ka Italia dhe 15 sa e ka Shqipëria si kusht për t’u futur në skemën e pensioneve. Ata që kanë vite pune si në Shqipëri, ashtu edhe në shtetin fqinj, pas ratifikimit të marrëveshjes, trajtohen me dy pensione, varësisht nga vlera e kontributeve.
Nëse një 65- vjeçar shqiptar ka 14 vite punë në Shqipëri dhe 19 në Itali, me marrëveshjen e re që pritet të ratifikohet, puna “njihet” respektivisht nga të dyja shtetet, por secili paguan pjesën që i takon.
Shteti shqiptar jep pension për vitet që shtetasi ka punuar në vend. Ndërsa në moshën 67-vjeçare (pragu minimal i moshës për pension në Itali) i njëjti mund të drejtohet gjithashtu në Itali për pensionin tjetër, referuar viteve për të cilat ka punuar atje.