Fiks Fare denoncoi një skandal që ndodh në organin e akuzës në qytetin e Elbasanit.
Prokuroria e këtij qyteti ka mbajtur tre vjet të pazbardhur dosjen e një grabitjeje edhe pse i njeh autorët. Punonjësit e policisë, oficeri i policisë gjyqësor tregojnë se janë gjetur autorët, por hetimet janë bllokuar në prokurori
Vetë prokuroi i çështjes pranon se i ka zvarritur hetimet dhe i sugjeron denoncuesit të bëjë vetëgjyqësi.
Skandali ka ndodhur në Prokurorinë e Elbasanit ku prokurori Hektor Mushi dhe inspektori i krimeve Sefer Shuka pranojnë fajësinë e tyre për vonesën në hetimin dhe zbulimin e ngjarjes.
Denoncuesit Bashkim Bajrami të cilin pas tre viteve ende nuk i kishin dhënë zgjidhje edhe pse autorët diheshin, iu drejtua emisionit Fiks Fare për të gjetur drejtësinë e munguar. Vjedhja e banesës së z. Bajrami ka ndodhur tre vite më parë, në afërsi të Llixhave në Elbasan.
Në shtëpinë e tij ai kishte 13 milion lekë të vjetra. Ai sapo kishte kyçur shtëpinë e ishte nisur për në punë, hajdutët kishin mundur t’i vidhnin sasinë e lekëve dhe ishin larguar në drejtim të paditur. Pak ditë pas ngjarjes Bashkim Bajrami tregon për “Fiks Fare”, se kishte takuar avokatin Bardh Preçi, i cili i kishte treguar se e kishte thirrur prokuroja e çështjes Elveta Stafa dhe i kishte treguar se një nga hajdutët ishte edhe i afërmi i avokatit dhe duhet të bashkëpunonte me të për ta mbyllur çështjen.
Sipas Bashkim Bajrami: “Më kanë vjedhur shtëpinë 12 nëntor 2016. Lajmërova policinë. Me kishin marrë 13 milion lekë të vjetra. Pas dy tre ditësh vjen operativi i zonës më tha Bashkim do të ndihmoi me mish e shpirt. Me 10 shkurt vete tek prokurorja e çështjes Elveta Stafa, nuk më thirri shkova vetë. Më tha dosja jote nuk ka fakte. Fol me Xhevit Bicin i thashë ( inspektorin e rendit për zonën) ai e di mirë se kush janë hajdutët. Hajdutët janë Ervis Gjyla, Bujar Preçi me gjithë djalin, Arben Preçi, Denis Alusharari këta janë të sigurt.”
Më pas ai tregon se prokuroria kishte komunikuar me inspektorin e zonës dhe ky i fundit i thotë se nuk çahet.
“Mora informacion se një avokat Bardh Preçi e dinte saktësisht çështjen time. U takuam dhe më tha, “ kur je vjedhur ti mua më ka marrë prokuroja Stafa dhe më ka thënë hajde tek zyra. Më tha është bërë një vjedhje në Llixhë , është një Preç, nëse e ke gjë ti ta ndihmojmë”. Me 16 nëntor e kam marrë në telefon i thashë unë do ta bëj publike këtë punë. Më tha do të q… r.., do të hap kafkën nëse e bën publike” tregon Bashkimi.
Pas një vit e gjysmë prokuroja mbyll hetimet pa autorë të ngjarjes. Kjo ka detyruar Bajramin që të takoi ish prokurorin Ardian Nezha, i cili ka urdhëruar rihapjen e hetimeve dhe çështjen ia ka kaluar një tjetër prokurori të Elbasanit Hektor Mushit. Bashkim Bajrami ka denoncuar prokuroren Elveta Stafa dhe avokatin Bardh Preçi për pengim të hetimeve, deri tani as është thirrur nga organi i akuzës qoftë për vjedhjen e banesës apo edhe të kallëzimit për prokuroren Stafa dhe avokatin Preçi.
Ndërsa hajdutët e shtëpisë së tij dihen, fakt të cilin në biseda e pranon inspektori i krimeve dhe inspektori i rendit, prokuroria akoma nuk i ka thirrur për t’i pyetur ata. Ata largojnë fajin nga vetja në bisedë më Bashkimin dhe thonë se dosja është në prokurori dhe aty çalon e gjithë puna.
Prokurori Hektor Mushi, në takim me denoncuesin i tregon rrugën e vetëgjyqësisë qytetarit, ose ndryshe duhet të presë, pasi dosjen e ka inspektori i krimeve ai i ka vonuar hetimet sipas tij. Ndërsa Bajrami këmbëngul që të ballafaqohet me hajdutët, por edhe me personat që po e mbulojnë atë.
“Kërkoj vetëm drejtësi, pasi këtë nuk do e lë me çdo çmim” shprehet ai për Fiks Fare. Ndërkohë nga bisedat me prokurorin Hektor Mushi ai pranon se e ka lënë pas dore çështjen, duke u justifikuar se është shumë i zënë me punë.
Takimi me prokurorin e çështjes Hektor Mushi
Qytetari – Më tha Seferi kështu, kështu, megjithëse Seferi e kam takuar dy tre herë jo se më ka telefonu
Prokurori – Që kur e kemi takuar bashkë ja kam dhënë dosjen atij o vëlla.
Qytetari – Po jo more ai thotë e ka prokurori
Prokurori – Seferi
Qytetari – Po jo më tha vetë ai e ka prokurori
Prokurori – E?
Qytetari – E ka prokurori thash, po ta ketë prokurori do më thërras vetë ai. Më tha vetë ai e ka prokurori. I thashë jo o burrë
Prokurori – Ça ka prokurori?
Qytetari –Dosjen
Prokurori – Jo mo dosjen e ka ai në zyrë. E ka që në fillim fare .Po ç’ke ti ça ti them atij. Ne e kishim filluar me kohë, i thashë kjo punë bëhet kështu, kështu, kështu. Unë i kam lënë detyrë atje. Më gjej numrat e telefonave kush janë e ai mi sjellë me mesazh mu, pra ca kohësh kupton ti ? Shiko kur ma ka çu, me 18 prill ora 9.02 shiko ku ma ka çu. ( i tregon mesazhet ne telefon) Seferi dhe i thashë shikoje me përparësi këtë punë.
Qytetari – Ore unë kam folur hapur me ty, një herë që kemi takuar bashkë, më hapur që kam fol
Prokurori – Për atë punë kemi folur tamam, po unë i kam lënë atij detyra.
Qytetari –Kur them se kam fol
Prokurori – A më pyete sa ça është ba? A më pyete ça është ba, ti lemë këto muhabete koti tani. Unë skam nevojë për llafe, me më duhet punë, nuk dua llafe unë, dua punë.. I thashë këto që më sill kështu nuk i sillën kështu prokurorit me tall leshtë. I kam thënë me shkrim shko verifiko numrat mi merr me letra, qysh e merr me letra. Po ja do ti bëj unë letrat, prit sot, prit nesër i bëj letrat, përgjigjet s’vishin. Si përfundim e di kur ka ardhur përgjigjja kur ka bërë tre herë letrat ai. Ai as i ka çu. Atëherë bëri letrat prapë, ka ardhur përgjigjja para një jave, i kam marrë letrat dhe i janë bashkangjitur ka ardhur edhe ajo kërkesa jote që ke bërë me shkrim atë ditë kanë ardhur letrat nga andej që duheshin. Edhe të hënën i thashë, të hënën, të martën hajde të fillojmë punë i thashë me atë. Do shkosh ti thërrasë, do bëjmë ça do bëjmë.
Qytetari – Kur folëm bashkë, ore i thashë e ke ti ore dosjen
Prokurori – Kur të jemi bashkë ja them në sy, kujt i ke thënë kam pas dosjen, çarë dosje kamë. Unë dosjen ta kam dhënë ty. Ja kam dhënë krejt ati.
Qytetari –Dua me më dal në fund se zben kësaj pune? Kështu e gjykoj unë qofsha gabim
Prokurori – Po gjeje more burrë, po deshe bëje edhe me vetëgjyqësi po deshe.
Qytetari – Drejt asaj jam
Prokurori – Me që ke vajt, ta mbush mendja kaq shumë. Ne do bëjmë punën tonë, unë nuk jam nga llixha sa për dijeni as njoh njeri në llixha hiç . As do t’ia di fare. Ne do bëjmë këto veprime të shohim ça do dali ça s’do dali, të marrim ndonjë mendim
Qytetari – ato janë fundërrina si familje
Prokurori – As se vë në dyshim atë . Problemi është ai, ne ja lamë Seferi. Se Seferi është më afër tyre i policisë është. Me nëndrejtorin rrinë bythë e brekë, kështu që ka, kishte mundësi, që ta bënte më shpejtë këtë punë. Po faktikisht edhe ne jemi të mbytur me punë . Sidomos ata janë të mbytur shumë me punë. Shumë me punë, të mbyt, të mbytë fare , të mbyt, të mbyt. Po këtë të taten mos kujto se e kemi lënë pas dore se janë bërë veprime janë bë , Janë marrë ato numrat janë ba, do vihen në përgjim. Javën që vjen do bëhet kërkesa në gjykatë.
Qytetari –Nuk ja fal trazimin e shtëpisë o burrë
Prokurori – Këto janë punët e tuaja o shoku, nuk janë punët e mia. Ja fal s’ja fal kupton apo jo. Ti që më takove do të dish se ku kemi arrit?
Qytetari –Po deri ku kemi arrit?
Prokurori – Apo doje me më thënë një llafe tjetër.
Qytetari –Ose të pres a të mos pres gjë që edhe unë të mos vij përqark.
Prokurori – Kur të mos presësh ndonjë gjë të vjen me vendim byrazer, thotë kjo dosje u pezullua. Unë do bëj punët e mia, unë s’jam fallxhorë more burrë. Ne s’kemi ba punët, ti thua pa ba punët ti thua ça do ndodhi? Të hënën do e thërras atë Seferin e mora në telefon që atë ditë. E kam marrë që të enjten në telefon. Do e thërras të më sjelli dosjen e ti bëj një fotokopje dosjes. Biles do ta marrë, ja ta marrë syrin tënd. Më sjellë kërkesë mua ai, dosjen e ka vetë. Sefer Shuka, o Sefer, qysh je, ç’far bën? Mirë ditë pushim të mora si ditë pushim do dalë sot nga puna. O vëlla atë dosjen e Bashkim Bajramit tani më ke sjellë kërkesa mua atë kërkesën që ke bërë , po dosjen e ke ti ore burrë unë nuk e kam mua më duhet fotokopje e dosjes.
E kam të drejtë, po si do i çoj unë. Pastaj hajde e shikojë të kanë ardhur konfirmimet si do i shikoj, shiko janë të gjitha konfirmimet brenda apo nuk janë. Ka ardhur para një jave. Kan ardhur nga v… nga ku ke bërë shkresat ti. Po hajde të hënën, më sill fotokopjen mua, shiko emrat ku s’të ka ardhur konfirmimi nga ato. për ato numra. Mira pra, hajde të pres të hënën në ora 10 – 11. Hajde gjithë të mirat. E ka lënë edhe ai një çik pas dore. Në fakt faj kam edhe unë një çik sepse ja lën dosjen atij dhe e kam flet mendjen me një fjalë, Po të ishte kujtuar kur të paktën ore ça ke ba e kapim pyetur nja 2 – 3 herë. E kam vënë para përgjegjësisë, e kam kapur para prokurorisë i thashë ore do i mbarosh ato punë se na fëlliqe se unë i kam dhënë llafin atij burri. Të shohim ça do bëjmë.
Ça do bëjmë do i hymë a s’do t’i hymë? Hajde o burrë, ke të drejtë prokuror, ke të drejtë prokuror. Do i thërrasim do i flasim do i mbajmë tre muaj në përgjim. Më shumë se tre muaj, deri sa të kapim ndonjë gjë. Kapem ndonjë gjë pasandaj kapem ndonjë gjë, ngeci ndonjë llaf e ndonjë gjë bam, bum, bam, bum zbërthejmë vetëm njërin të paktën. Njërin që ka marrë pjesë, ta zëmë ka qenë ndihmës. Një duhet të flas, po foli një . Po foli një pastaj i fshij un të gjithë. Ndjehem fajtor, ndihe më fajtor në një farë mënyrë sepse duhej të isha marrë më shumë me këtë punë.
Në fakt me thënë drejtë o vëlla, edhe unë e kam harru një qik, do isha marrë më shumë një çik me Seferin. Po të jap fjalën nga e hana me që erdhën këto letra, duhej të kishin ardhur letrat. Unë po të doja do i kisha marrë në telefon kisha dërguar njeri vetë atje do i kisha marrë edhe dorazi. I pritëm me postë, deri sa erdhën një herë, deri sa erdhën dy herë. Që nga hana do merrem seriozisht me punën tënde një herë në dyti do e thërras ça ka bërë
Qytetari – Shumë faleminderit
Prokurori – I kam parë edhe do letra, të kanë hyrë në dhomë të gjumit ty
Qytetari –Komplet ore më kanë kthyer shtëpinë përmbys.
Prokurori – Po mirë është e rëndë shumë.
Qytetari –Nuk e harroi unë
Prokurori – Për ne shqiptarët është e rëndë shumë.
Qytetari –Jam Bashkimi do i dalë se s’bën në fund
Prokurori – Ik hajde nga java tjetër hajde të hënën, hajde të martën po deshe, të merkuroren, të enjten hajde kur të duash hajde. E të them kjo punë nisi kështu, kështu. Puna ka filluar me kohë, po tani është ajo faza me i mbledh me ashtu
Qytetari – Shumë faleminderit.
Prokurori – Unë këtë detyrë kam unë po e marrë më shumë se detyrën unë ta dish.
Qytetari – Faleminderit shumë, ma bëj hallall
Prokurori – Hajde kur të duash